Ggo-tarwe duikt opnieuw op buiten labo of proefveld

De ontdekking van ggo-tarwe op een braakliggend landbouwperceel in de staat Washington gaat over welgeteld 22 plantjes. In 2013 werd er al eens ggo-tarwe gevonden op een boerderij in Oregon, ver van de plaats waar er rond de eeuwwisseling veldproeven met ggo-tarwe plaatsvonden. Een jaar later was de vindplaats eenvoudiger te verklaren: dichtbij een landbouwonderzoeksinstituut in de staat Montana.

Het landbouwministerie USDA opent een onderzoek om te achterhalen hoe de 22 tarweplantjes op het braakliggend perceel zijn terechtgekomen. Uit voorzorg is de volledige graanoogst van de betrokken landbouwer getest. Daarin werden geen sporen van ggo teruggevonden. Evenmin is het elders in het commerciële circuit opgedoken.

Ongelegen voor Monsanto

Voor multinational Monsanto komt het voorval erg ongelegen, want het betaalde de voorbije twee jaar al 2,75 miljoen dollar om het niet tot rechtszaken met landbouwers te laten komen. Zij worden op kosten gejaagd door het testen van graanstalen op de aanwezigheid van ggo’s en zijn dat beu. Ook ziet de milieubeweging zijn voorspelling – besmetting van omliggende landbouwpercelen is onvermijdelijk door bestuiving via de wind – nu al voor de derde keer uitkomen.

Bron: Vilt.be

Waarom zijn ggo's niet toegelaten in de biolandbouw?

In de biologische landbouw is het gebruik van ggo's niet toegelaten, omdat ze haaks staan op de internationale biologische principes. Ze bieden geen garantie op een lager gebruik van chemische pesticiden en tasten de autonomie van de boer aan. Daarnaast woedt er nog steeds discussie over de vraag of ggo-producten volkomen veilig zijn voor consumptie. Tot slot bedreigen ggo’s de toekomstige voedselproductie door en voor komende generaties. Ggo’s vormen niet het juiste antwoord op het complexe vraagstuk van een eerlijke wereldvoedselproductie en -distributie. Ga naar meer info.