Portret – bioboer Mark: “Dit kan ik tot mijn 100 jaar volhouden”

In de keuze om bioboer te worden werd Mark aangemoedigd door zijn dochter en schoonzoon. Mark: “Ze zijn eigenaar van Starmeal en Foodmaker die dagelijks tienduizenden maaltijdsalades maken. Ik deed als hobby al aan biologische wijnbouw. Toen ik met pensioen wilde gaan, vroegen ze of ik voor hen geen biokruiden wilde telen. Onze hoofdteelt is basilicum. We werken voornamelijk in openlucht, maar hebben ook een aantal tunnels staan. Die familiale link betekent trouwens niet dat ik het zomaar in mijn schoot geworpen krijg: mijn gewassen moeten uiteraard ook de hoge kwaliteitsnorm halen.”

Lokale zoete aardappel

Naast de kruidenteelt krijgt Mark budget om met nieuwe, exotische teelten te experimenteren, zoals gember, kurkuma of zoete aardappel. “Liefst zou ik al die gewassen telen die nu van de andere kant van de wereld ingevlogen moeten worden. Voor ik een teelt zet, informeer ik me met kennis uit de landen van oorsprong. Ik lees dan bijvoorbeeld papers uit Louisiana over de zoete aardappel. Die kennis vertaal ik vervolgens naar de context hier. Ik ben wellicht ook een van de weinige boeren die zijn veld vol sensoren zet om alles te meten.” 

Een deel van de kennis over bio haalde hij via de opleiding van Landwijzer, al maakte hij die door omstandigheden niet af. Mark: “Tegen het einde had ik het al druk genoeg. Ik miste bij Landwijzer ook wel aandacht voor boeren die telen voor verwerking. De nadruk ligt er heel erg op korte keten en CSA. Ik stak vooral veel op tijdens de stages bij andere bioboeren.”

"Liefst zou ik al die gewassen telen die nu van de andere kant van de wereld ingevlogen moeten worden."

Zelf machines bouwen

“Omdat ik al op een bepaalde leeftijd was, moest ik het anders aanpakken. Ik had niet de ambitie om elke dag in de grond te wroeten.” Mark werkt dus veel met mechanisatie en automatisering. Veel machines bouwt hij zelf. “Ik werk met vaste rijpaden en beperk het aantal gewassen. Moet er toch wat handenarbeid gedaan worden, dan zet ik mensen met een plukkaart in.”

Op de velden van Mark wordt enkel compost gebruikt. Ook gewasbescherming heeft hij niet nodig. In de zomer zet hij soms zweefvliegen in, dat zijn efficiënte bestrijders van bladluizen. Mark vindt het wel jammer dat hij zijn reststromen van Starmeal niet zelf mag composteren: “Dat kan blijkbaar alleen via een erkende transporteur. Het ging over gigantische hoeveelheden die nu niet gebruikt kunnen worden. De overheid zit met haar regels soms bedrijven in de weg.”

“Doordat ik mijn wagonnetje aan de locomotief van Starmeal heb vastgehangen, boer ik in alle vrijheid. Of ken jij veel boeren die tijdens de weekends gewoon vrij zijn? Nee, dit kan ik nog tot mijn 100 jaar volhouden.”

Aards Paradijs

Mark weet ook van aanpakken. “Toen ik bij de biocontrole merkte dat er residu’s van een gangbare fruitteler tot op mijn veld waaiden, ben ik met die buur gaan praten. Hij is nu in omschakeling en levert zijn fruit ook aan Starmeal. Iedereen tevreden.”

Doordat Starmeal in een internationale context werkt, ondervindt Mark aan den lijve hoe de regels niet voor iedereen hetzelfde zijn. “In landen als Singapore en de VS is verticale landbouw toegelaten in bio. En dat wordt hier vervolgens als gelijkwaardig beschouwd. Ik vind dat oneerlijke concurrentie, want in verticale landbouw kan je gewassen veel beter controleren en dus efficiënter telen. Gelukkig slaag ik er dankzij mijn manier van werken wel in om onze biobasilicum goedkoper te verkopen dan de gangbare basilicum op de wereldmarkt.”

Of hij blij is dat hij nog bioboer is geworden? “Ik voel me hier in het Aards Paradijs. Doordat ik mijn wagonnetje aan de locomotief van Starmeal heb vastgehangen, boer ik in alle vrijheid. Of ken jij veel boeren die tijdens de weekends gewoon vrij zijn? Nee, dit kan ik nog tot mijn 100 jaar volhouden.”

Bron: vakblad Bio Actief 52