Aan welke normen moet de biologische productie voldoen?
De term ‘biologisch’ is wettelijk beschermd. Dat betekent dat de wetgever bepaalt aan welke normen een bioproduct moet voldoen om als biologisch verkocht te mogen worden. De wetgeving voor bio bevat regels voor landbouw, verwerking, transport en verkoop, met heel specifieke normen over dierenwelzijn, teelttechnieken of toegelaten additieven. De regels zijn in heel Europa dezelfde.
Regels voor heel Europa
Voor een voedingsproduct 'biologisch' mag genoemd worden, moet het voldoen aan de normen van de Europese biowetgeving. Al die normen staan opgelijst in een officieel lastenboek.
Productie, verwerking, distributie en verkoop van biologische producten: voor alles bestaan er heel specifieke regels. Deze regels beschermen de term ‘biologisch’, want wie de term onterecht gebruikt, kan daarvoor gestraft worden.
Als je dus op een product het Europese biolabel ziet, dan kan je er zeker van zijn dat dat product voldoet aan deze regels.
De wetgeving is in heel de EU hetzelfde, al duiken er hier en daar soms interpretatieverschillen op per land. Dat komt omdat het Europese landbouwbeleid altijd vertaald moet worden naar nationale wetgeving. Zo geeft niet elk land dezelfde definitie aan een term als 'regionaal'.

Een kleine greep uit de regels
Alle regels uit de biologische wetgeving opsommen zou ons te ver leiden. Wie geïnteresseerd is, kan ze vinden in de brochures 'Bio en de wet'. Die geven een uitgebreide samenvatting van de Europese en Vlaamse biowetgeving.
Ook op onze productpagina's kan je per productgroep nalezen op welke manier de wetgever bepaalt hoe jouw biologische voeding tot stand komt.
Landbouw
Voor biologische landbouw en veeteelt zijn er regels over dierenwelzijn (aantal dieren per hectare, samenstelling voer) en teelttechnieken (pesticidengebruik, bemesting).
Boeren moeten ook een omschakelperiode doorlopen van twee à drie jaar, afhankelijk van de teelten. Een stuk landbouwgrond of een landbouwdier kan immers niet zomaar van de ene op de andere dag bio zijn. Tijdens de omschakelperiode mag de boer zijn producten nog niet biologisch noemen, maar moet hij wel op een biologische manier werken.
Bio is toch alleen maar marketing?!
'Biologisch' is niet louter een marketingterm; de term is wettelijk beschermd. Een bedrijf mag de term dus alleen gebruiken als het product voldoet aan de regels uit de Europese biowetgeving. Die zijn een pak strenger dan voor niet-biologische productie.
Verwerking
Voor de verwerking van voedsel legt de wetgever regels op met betrekking tot de toegelaten additieven, de hulpstoffen en technieken.
Die normen zijn erg belangrijk. Ga maar na hoeveel verwerkte producten je eet: melk, olie, brood, kaas, vleeswaren, pasta, tofoe, boter, koekjes, fruitsap…
Transport en import
Voor transport en import van biologische producten wil de wetgeving vooral dat gangbare en biologische producten gescheiden blijven. Ook winkels moeten bio en gangbaar duidelijk scheiden als ze allebei verkopen.
De wetgever voorziet tot slot ook normen voor de vermeldingen op het etiket, de manier waarop bio gecontroleerd moet worden en de productie van veevoer.
Meer vragen over 'Wat is bio?'
- Naar welk soort voedselproductie streeft de biosector?
- Hoe herken ik bio?
- Wat betekenen de labels op bioproducten?
- Wat bedoelen we met gangbare landbouw?
- Hoe werkt biocontrole in Europa?
- Hoe gebeurt de biocontrole buiten Europa?
- Wat is het verschil tussen bio en Biogarantie?
- Wat is het verschil tussen biologische en biodynamische landbouw?
- Waar vind ik bioproducten?
- Is fair trade ook altijd bio?
- Kan een boer van de ene op de andere dag biologisch zijn?
- Waarom is bio zijn prijs waard?
- Verwijzen de termen ‘organisch’, ‘bio-industrie’, ‘biologische bestrijding’, ‘biologisch afbreekbaar’ naar bio?